Kostaryka

Michał Kozok

zwiedzanie – z Panamy dotarłem do Kostaryki, bardzo proamerykańskiego kraju, gdzie nawet dworzec autobusowy nazywa się „coca-cola”. W pierwszą noc wybrałem się z miejscowości Cartago pod wulkanu Irazu (3432 m), przespałem przy bramie zamkniętego Parku Narodowego, rano obszedłem płot, zaoszczędzając tym samym 3000 Colonów (7 €) i udałem się na szczyt. Niestety wschodu słońca nie zobaczyłem (podobno można zobaczyć jednocześnie Atlantyk i Pacyfik) – pochmurno.

Druga noc to czatowanie pod wulkanem Arenal, odległym o 15 km od miejscowości La Fortuna. Możemy wybrać się na obserwację ze zorganizowaną wycieczką (20 € z kąpielami termicznymi) lub po prostu samemu wyjść szosą kilka kilometrów za miasto i tam spokojnie oglądać przedstawienie z pobocza drogi. Wulkan ten należy do jednego z bardziej aktywnych na świecie i prawie cały czas wydobywa się z niego lawa. Niestety ponownie podobny scenariusz jak z poprzednim wulkanem – chmury zasłoniły całe przedstawienie. Także oglądanie wulkanów podczas pory deszczowej (kwiecień – grudzień) nie jest chyba najlepszym pomysłem. Tuż przed opuszczeniem kraju dałem się zrobić na stary numer z „przerobionym” kalkulatorem przy wymianie pieniędzy. Ich kalkaulator wskazywał zaniżoną wartość, także używaj własnego liczydła. Straty nie były aż takie wielkie (17 €), ale niesmak pozostał.

noclegi – spędziłem tylko 1 noc w hostelu w La Fortuna, o nazwie Cabiñas Adriana, LP. Za pokój z łożem matrymonialnym i wiatrakiem zapłaciłem 1700 CN, czyli 4 €. Z centrum La Fortuna idziemy drogą Av. Central w kierunku wulkanu Arenal, skręcamy w lewo w przedostatnią uliczkę i idziemy nią do końca przez około 3 minuty.

Drugą noc spędziłem w śpiworze pod bramą Parku Narodzowego Irazu.

transport – z Cartago i San Juan kursują bezpośrednie autobusy na wulkan Irazu, ale tylko w weekendy. Ja wybrałem okrężną drogę autobusem do San Juan de Chicua, stąd też nie było daleko na szczyt.