Namibia – Monia & Kris & Silver

Namibia

Monia & Kris & Silver

Wiza

Do uzyskania w Ambasadzie Namibii w Berlinie – Wichmannstrasse 5, www.namibia-botschaft.de, tel 0049 30 2540950. Po skontaktowaniu można uzyskać drogą pocztową formularze wizowe. Po wysłaniu pocztą kurierską (wypełnionych 2 formularzy, 3 foto, paszportu oraz 40 EUR ) z opłaconą przesyłką zwrotną otrzymuje się paszport z wbitą wizą do 2 tygodni. Warto poprosić o przesłaniu aktualnego informatora – są tam użyteczne adresy miedzy innymi hoteli, hosteli, farm i biwaków.

Pora podróży

Od listopada do marca trwa pora deszczowa (lato). Drogi bywają często zalane a więc nieprzejezdne. Wysokie temperatury – w terenie pustynnym nawet powyżej 45 C (na pustymi Namib padł niedawno rekord najwyższej temperatury – powyżej 70 C), na północy wysoka wilgotność.
Od maja do października pora sucha (zima) – w dzień temperatura do 20-25 C, w nocy spada do 0 C (czasami nawet poniżej), skąpa roślinność pozwala na łatwiejsze obserwowanie zwierząt (przydatna jest lornetka), zwierzęta gromadzą się wokół wodopojów stąd łatwiej je znaleźć, drogi są przejezdne (także gruntowe), także dla pojazdów 2 WD. Okres grudnia i stycznia, szczególnie w okolicach Bożego Narodzenia i Nowego Roku to okres najazdu turystów, szczególnie z RPA.
Dla miłośników obserwowania życia ptaków, optymalny jest okres po porze deszczowej – ptaki zbierają się w terenach zalewowych wypełnionych wodą.

Wynajem samochodów

Jest to najlepsza forma podróżowania po Namibii. Daje niezależność i możliwość dowolnego konstruowania trasy. Dla indywidualnych podróżników pozostaje dołączenie do grup objazdowych organizowanych przez liczne agencje. Istnieją różnice w jakości usług – najlepiej wybrać firmę poleconą i sprawdzoną przez kogoś innego (warto sprawdzać relacje podróżników lub pytać o to tych, którzy wcześniej już podróżowali po Namibii w ten sposób). Można też sprawdzić czy dana firma zarejestrowana jest w Car Rental Association of Namibia (CARAN) – www.natron.net/net/tour/caran/carane.htm.

Przykładowe ceny w jednej z firm, wcale nie należącej do najtańszych (cennik 2004):
Toyota Tazz – 350 N$/dz (okres wynajmu 8-14 dni; 10000 kaucja), 4 osoby;
Toyota Corola – 390 N$/dz (okres wynajmu 8-14 dni; 10000 kaucja), 4 osoby;
Toyota Condor minibus – 640 N$/dz (okres wynajmu 8-14 dni; 18000 kaucja), 4-7 osób;
Toyota Condor camper – 680 N$/dz (okres wynajmu 8-14 dni; 18000 kaucja), 2 osoby ; wyposażenie biwakowe;
4×4 Toyota d-Kab/D-cab 720-950 N$/dz, w zależnści od wersji (okres wynajmu 8-14 dni; 30000 kaucja), 3-5 osób. Z wyposażeniem campingowym; w niektórych układach może być jeden lub dwa namioty dachowe.
Powyższe ceny należy traktować jako orientacyjne bowiem są firmy zarówno droższe ale i także tańsze.

Cena benzyny (sierpień 2004): 93 Pb – 4,12 N$, 95 bezołowiowa – 4,16 N$, diesel – 3,88 N$. Paliwo należy tankować tak często jak to możliwe. Należy zwrócić uwagę, że nie wszystkie stacje benzynowe pracują 24 godziny na dobę i są dość rzadko rozmieszczone, niemal wyłącznie w miejscowościach. Główne drogi mają asfaltową nawierzchnię (oznaczone jako B) i są w bardzo dobrym stanie. Niebezpiecznie może być kiedy na asfalt wiatr nawieje piasek – jest wtedy bardzo „ślisko”. Większość dróg to drogi gruntowe, które mają utwardzoną nawierzchnię i w czasie pory suchej są w dobrym stanie; kłopoty mogą być w porze deszczowej. Drogi oznaczone jako D mają nawierzchnię szutrową lub piaszczystą i mogą być trudniejsze do pokonania, poza tym należy zachować dużą ostrożność (szczególnie na drogach piaszczystych – samochód zachowuje się jak na oblodzonej szosie). W czasie pory suchej po tych drogach można przejechać samochodem 2WD. Dobra sytuacja drogowa zmienia się gwałtownie – na niekorzyść – w czasie pory deszczowej.

Najpopularniejsza, do kupienia wszędzie, jest mapa drogowa Namibia wydawana (ostatnio wznowienia co roku) przez Roads Authority (20 N$).

Opisaną trasę pokonano samochodem Toyota Land Cruiser (4WD) w wersji z nadwoziem z dużymi oknami i podnoszonym dachem (bez klimatyzacji). Sprzęt turystyczny i bagaże mieściły się w przyczepie. Konieczność użycia napędu 4WD zaistniała przy eksplorowaniu wiosek Himba, okolic Brandbergu oraz na odcinku z parkingu Sossuvlei do Hidden Vlei.
Uwaga: w Namibii obowiązuje ruch lewostronny!

Noclegi

W Windhoek w hostelu, w Swakopmund w bungalowach na campingu, w Klein Aus Vista w chacie, pozostałe noclegi w namiotach na campingach. Jedyny biwak na dziko przy wiosce Himba, po uzgodnieniu z mieszkańcami wioski. Ceny biwaków zróżnicowane od 20 do 50 N$/os. Często płaci się także dodatkowo za pojazd. Różne systemy cenowe – popularna jest opłata za miejsce obejmująca pobyt 4 lub 8 osób (np. 120 N$ za 8 osób). Noclegi w namiotach są najwspanialszą formą kontaktu z przyrodą i pozostawiają niezatarte wspomnienia. Na campingach wskazana a w sezonie turystycznym konieczna, rezerwacja miejsc – Namibia Woldlife Resorts; reservations@iwwn.com.na). Charakterystyczne dla Namibii są także guest farm – farmy na których znajdują się pensjonaty a często także biwaki.

Wyżywienie

Wyżywienie przyrządzane przez uczestników z produktów kupowanych w supermarketach, które znajdują się w każdej miejscowości. Do gotowania używano gaz z butli a kolacje zwykle przyrządzano na ognisku na grilu zwanym w Namibii braii (np. grilowane mięso antylopy kudu czy pęto kiełbasy przyprawionej gałką muszkatułową i zwaną boerwors). Przydatny okazał się pojki, żeliwny garnek w którym można było gotować potrawy na ognisku. Napoje alkoholowe zwykle nie są sprzedawane w supermarketach ale w osobnych sklepach tzw. bottle store (drankwinkel). Mają niezłe piwo (Windhoek Lager, Windhoek Light, Windhoek Special, Tafel Lager, DAS Pilsener) a także dobre wina z RPA. Popularny jest likier z owoców amarulli – Amarula Cream.

Waluta

Namibijski dolar (N$) dzieli się na 100 centów. Jest równoważny z Randem RPA (przelicznik 1:1). Rand jest także akceptowany w Namibii, mogą być jedynie problemy z monetami.
Kusr wymiany zmienny – np. sierpień 2004 1 USD = ok. 5,9 – 6,1 N$, jednak już we wrześniu 2004 1 USD = ok. 6,7 N$.

Język

Popularny jest afrykanerski (afrikaans) ale wszędzie można porozumieć się po angielsku, który jest językiem urzędowym. W niektórych rejonach np. Luderitz czy Swakopmund, mieszkańcy mówią po niemiecku.

Bezpieczeństwo

Namibia jest jeszcze krajem bezpiecznym. Niestety, sytuacja zmienia się na gorsze wskutek napływu ludności Owambo z północy a także mieszkańców RPA przyjeżdżających do Namibii na „gościnne występy”. Należy szczególnie uważać w miastach – nie zostawiać nic w samochodzie, a najlepiej mieć pojazd cały czas na oku. Niebezpieczeństwo stanowią właściciele plastikowych toreb, którzy często mają w nich duży kamień służący do rozbicia szyby w pozostawionym bez nadzoru samochodzie.
Całkiem innym rodzajem niebezpieczeństwa jest panujący w Namibii ruch lewostronny. Należy przy tym zwrócić uwagę, że w Windhoek bardzo krótko pali się zielone światło dla pieszych co, szczególnie w czasie przestawiania się na ruc lewostronny, może powodować dezorientację.

Literatura

Przewodniki:
Namibia wydawnictwa Lonely Planet, Namibia wydawnictwa Bradt, Namibia Handbook wydawnictwa Footrint, African Adventurer’s Guide to Namibia wydawnictwa Struik (do nabycia na miejscu).

Przydatne książki:
The wildlife of Southern Africa wydawnictwa Struik, Signs of the wild wydawnictwa Struik, Field Guide to Trees of Southern Africa wydawnictwa Struik, The field Companion to Robert’s Birds of Southern Africa wydawnictwa The Trustees of the John Voelcker Bird Book Fund.

Wydawnictwo Struik mieści się w Cape Town (RPA), www.struik.co.za

Przed wyjazdem warto obejrzeć film (dwie części) Bogowie muszą być szaleni

.

Użyteczne adres www

www.africaonline.com.na
www.safaridrive.com
www.tourism.com.na
www.namibia-tourism.com
www.natron.net
www.namibiatourism.co.uk
www.iwwn.com.na/iwwn
www.namibian.co.na
www.horizon.fr/namibia.html
www.namibia.org
www.resafrica.net
www.nacobta.com.na
www.wildlifeworldwide.com

Uczestnicy

9 osób (na części trasy 10 osób)

Okres podróży

14.07 – 04.08.2004

Trasa

1 dzień

Przejazd koleją do Berlina – dalej do Frankfurtu (kolej dojeżdża do portu lotniczego. W Air Namibia to jest tzw. Bilet Rail and Fly upoważniający do przejazdu koleją do i z lotniska. Od granicy Pl-Niem do lotniska bilet jest bezpłatny – należy pokazać konduktorowi bilet lotniczy; wyrywa jedną kopię (do Frakfurtu pierwszy blankiet, w drodze powrotnej blankiet ostatni) czyli bilet lotniczy jest konieczny aż do momentu opuszczenia Niemiec. W niemieckich pociągach część miejsc jest rezerwowana – wtedy nad miejscem umieszczona jest tabliczka z miejscowością: początkową i końcową zarezerwowanej trasy. Poza tym odcinkiem miejsce jest wolne. Brak informacji nad miejscem oznacza, że nie jest ono objęte rezerwacją. Warto, po przyjeździe do Berlina zarezerwować miejsca na całą podróż na obszarze Niemiec aby uniknąć szukanie miejsc nieobjętych rezerwacją (szczególnie jeżeli podróżuje się w grupie). Wylot o 22:45 z Frankfurtu (Air Namibia, bilet w obie strony kosztuje w zależności od sezonu 600-950 EUR)

2 dzień

Przylot do Windhoek o 07:05, zakwaterowanie w Lodge , zwiedzanie miasta, załatwienia spraw związanych z wyjazdem

3 dzień (542 km)

Windhoek – Okahandja – Otjiwarongo – Outjo – okolica Kamanjab

4 dzień (280 km)

Kamanjab – Opuwo – zwiedzanie wiosek Himba

5 dzień (250 km)

Opuwo – wodospad Ongongo – Palmwag

6 dzień (350 km)

Palmwag – przejazd przez Skeleton Coast Park – 72 mile Camp

7 dzień (255 km)

72 mile Camp – Hentiesbaal – rejon Brandberg

8 dzień (360 km)

Rejon Brandberg – Uis – Usakos – Okahandja – Windhoek

9 dzień (469 km)

Windhoek – Mariental – okolica Ketmanshoop (Quiver Tree Forest)

10 dzień (479 km)

Keetmanshoop – seeheim – Fish River Canyon – Seeheim – Goageb – Aus (klein Aus Vista)

11 dzień (290)

Aus – Kolmanskop – Luderitz – Aus

12 dzień (360 km)

Aus – Helmeringhausen – Sesriem

13 dzień (174 km)

Sesriem – Sossuvlei – Sesriem

14 dzień (350 km)

Sesriem – Solitaire – Walvis Bay – Swakopmund

15 dzień (164 km)

Swakopmund – Spitzkoppe

16 dzień (255 km)

Spitzkoppe – Uis – Abu-Huab

17 dzień (340 km)

Abu-Huab – Khorixas – Outjo – Okaukuejo

18 dzień (176 km)

Okaukuejo – Halali (Etosha N.P.)

19 dzień (451 km)

Halali – Namutomi – Otavi – Waterberg Plateau

20 dzień (270 km)

Waterberg Plateau – Okahandja – Windhoek

21 dzień

Zwiedzanie Windhoek, zakupy i wylot do Frankfurtu (Air Namibia)

22 dzień

Przylot do Frankfurtu, przejazd koleją do Berlina a dalej do Polski (bezpłatny przejazd z lotniska we Frankfurcie do granicy polsko-niemieckiej, w ramach biletu lotniczego).

SZCZEGÓŁOWY OPIS TRASY

WINDHOEK

Stolica Namibii. Miasto leży na wysokości 1650 m npm. Liczy ponad 160 tys. mieszkańców. Osadnictwo w tym miejscu datuje się od dawna czego dowodzą wykopaliska (obecna dzielnica Klein Windhoek) w miejscu gorących źródeł zwanych „Fire Water”(lud Nama) lub „Place to steam” (lud Herero). W 1840 wzniósł osadę wódz Nama Jonker Afrokaner. W 1842 niemieccy misjonarze wybudowali kościół. Kiedy w maju 1884, Bismark oficjalnie ogłosił powstanie niemieckich kolonii w Afryce, żyło tutaj około 1 tys. mieszkańców. W 1890 państwa kolonialne wyznaczyły granice Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej.

W 1890 przybyli Niemcy pod wodzą majora Curta von Francois i zbudowali fort (Alte Feste) który stał się kwaterą Schutztruppe, niemieckich sił kolonialnych. Od tego czasu zaczęli przybywać niemieccy koloniści. Ich liczba zaczęła szybko wzrastać po otwarciu w 1902 r. linii kolejowej ze Swakopmund. W 1909 osada otrzymała prawa miejskie a dalszy rozwój nastąpił gdy Windhoek stał się stolica kolonii. W czasie I Wojny Światowej, w 1915, Windhoek zajęły siły zbrojne Afryki Południowej.

Po 1919 terytorium Namibii stało się terytorium mandatowym pod protektoratem Ligi Narodów, ale pod kontrola RPA. W 1947 ONZ potwierdziło status terytorium. W latach 1961-68 ONZ podejmowała rozmowy z RPA w sprawie niepodległości Namibii a w 1968 oficjalnie uznała, że RPA nielegalnie okupuje kraj. Po uzyskaniu w 1975 r. niepodległości przez Angolę (poprzednio kolonia portugalska) z terytorium tego państwa zaczęła działać partyzantka SWAPO. W wojnę, która wkrótce wybuchła, zaangażowane były RPA, Angola i Kuba (kubańscy żołnierzy przybyli do Angoli z „bratnią pomocą”). W grudniu 1988, pod patronatem ONZ, podpisano pomiędzy tymi państwami porozumienie i 1 kwietnia 1989 Namibia uzyskała niepodległość a Windhoek stał stolicą niepodległego państwa. Obecnie jest to nowoczesne miasto z ciekawymi zabytkami z epoki kolonializmu – uderzająco czyste (nawet jak na standardy europejskie – o afrykańskich nie wspominając !). Główną ulicą jest Independence Ave.

Do zobaczenia

Zwiedzanie należy zacząć od deptaka Post St Mall, który jest centrum dzielnicy handlowej. Znajduje się tutaj Biuro Informacji Turystycznej (www.tourism.com.na). Wprost na ziemi sprzedawcy wystawiają wyroby rękodzieła (na początku podróży należy sprawdzić tutaj ceny aby móc je porównać w innych miejscach).

Pomnik – ekspozycja 33 meteorytów pochodzących ze słynnego „deszczu meteorytów” odkrytego w okolicy Gibeon (300 km na południe od Windhoek) znajduje się w centrum deptaka

Wieża zegarowa
Replika wieży (z 1908) banku Deutsche-Afrikabank
Gathemann’s Complex
Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego burmistrza miasta. Jest to zespół trzech budowli z epoki kolonialnej – Erkrathus building (1910), Gathemann House (1913) i Kronprinz Hotel (1901-02, przebudowany w 1909 i 1920)

Park ZOO
Dawne ZOO (do 1962) a obecnie park miejski. Elephant Column upamiętnia miejsce gdzie w 1962 znaleziono szczątki słoni oraz broń i narzędzia myśliwych.

War Memorial
Pomnik wzniesiony ku pamięci żołnierzy niemieckich, którzy zginęli w czasie wojny w ludem Nama (1893-94)

Ludwig van Estorff House
Powstał w 1891 jako kantyna – obecnie Biblioteka Narodowa.

Kaiserliche Realschule
Pierwsza średnia szkoła w Windhoek (1907-8), obecnie część Muzeum Narodowego.

Haupkasse
Biura kolonialnej administracji powstały w 1898-99. Obiekt powiększono w 1906-09 i służył jako internat. Obecnie siedziba Ministerstwa Rolnictwa.

Alte Feste
Twierdza, będąca najstarszym (1890-92), zachowanym obiektem miasta. Powstała jako kwatera główna kolonialnych wojsk niemieckich. Obecnie oddział historyczny Muzeum Narodowego. Przed twierdzą pomnik jeźdźca upamiętniający niemieckich żołnierzy poległych w wojnie z ludami Herero i Nama (1904-08).

Christuskirche
Kościół ewangelicki z 1907-10 zbudowany w piaskowca; łączy style neogotycki i art. nouveau. Ostatnio jest zamykany – klucze można pożyczyć w biurze parafialnym.

Anglikańska katedra św. Jerzego

Tintenpalast
Zbudowany w latach 1912-13 służył jako centrum administracji Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej stąd potoczna nazwa „Atramentowy Pałac”. W 1930 założono, otaczające gmach ogrody. Obecnie jest to siedziba parlamentu. Przed budynkiem pomnik przedstawia wodza Herero, Hoseo Kutako.

South-West Africa House
Zbudowana w 1958 r. siedziba administratora Namibii (na miejscu poprzedniej rezydencji gubernatora niemieckiego). Obecnie siedziba prezydenta kraju.

Oode Voorpost
Budynek z 1902 zbudowany jako siedziba kolonialnych geologów. Obecnie siedziba Namibia Wildlife Resorts. Przed budynkiem brązowa rzeźba kudu.

Turnhalle
Siedziba Windhoek Gymnastic Club (1909). Od 1975 centrum konferencyjne.

Obergericht
Dawny budynek sądu z 1908.

Domy urzędników kolonialnych
Zbudowane w 1908, przy John Meinert St.

Domy oficerów
Zbudowane w 1905-06, przy Robert Mugabe Ave

Ombudsman’s Office
Budynek z 1906-07 zbudowany dla urzędników sądownictwa.

Galeria Narodowa
Mieści stała wystawę sztuki Namibii, przy Robert Mugabe Ave.

Muzeum Owela
Muzeum Historii Naturalnej, przy Robert Mugabe Ave.

Stacja kolejowa
Zbudowana w 1912 i powiększona w 1929. Na piętrze znajduje się muzeum (TransNamib Transport Museum). Przed stacją znajduje się Owambo Campain Memorial upamiętniający brytyjsko-południowoafrykańską kampanię przeciwko plemieniu Kwanyama Owambo (wódz Manduke).

Bushman Art. Galery (www.bushmanart.com)
Galeria wyrobów rękodzieła i sztuki plemion, głównie Namibii a także z innych części Afryki. Galerii towarzyszy sklep.

Katutura
W 1950 ustanowiona jako „czarna” dzielnica Windhoek. Obecnie dzielnica biedy. Kolorowy targ Soweto. W ciągu dnia organizowane są wycieczki.

Zakwaterowanie

Ze względu na brak komunikacji miejskiej wygodniej i taniej (także bezpieczniej) jest mieszkać w obrębie centrum.
Chameleon City Lodge, 5 Voight St. (www.chameleon.com.na) Sala zbiorowa 5,5 USD/os, pok 2-osob 16 USD.
Rivendell Lodge, 40 Bethoven St. (ahj@africa.com) Pok 2-osob od 24 USD
Hakuna Matata, 78 John Meinert St. (www.hakunabackpackers.com) Sala zbiorowa 7 USD/os , pok 2-osob 20 USD
Chameleon Backpackers, 22 Wagner St. (www.chameleonbackpackers.com) Sala zbiorowa 6 USD/os, pok 2-osob 16 USD
Puccini House, 4 Puccini St. (puccini@mweb.com.na) Sala zbiorowa 6 USD/os, pok 2-osob od 22 USD
Tramper’s Haven, 78 Bulow St. (trampers@iway.na) Sala zbiorowa 5,5 USD, pok 2-osob 22 USD
Carboard Box, 15 Jahann Albrecht St. (ahj@iafrica.com.na) Sala zbiorowa 5 USD/os, pok 2-osob 16 USD

Wyżywienie

Liczne supermarkety w których można kupić wszystko co potrzeba. Ceny zbliżone chociaż trochę wyższe niż w Polsce. W wielu restauracjach – różne kuchnie; europejskie (więcej) i afrykańskie.

Pamiątki

Najwięcej ulicznych handlarzy na Post Street Mall oraz na rogu Fidal Castro St (dawna Peter Muller) i Independence Ave, od strony wschodniej przy Grab-a-phone kiosk (info nt. Windhoek). Szereg sklepów z rękodziełem czy sztuką afrykańską.

Namibia Craft Centre, 40 Tal
Bushman Art., 187 Independence Ave
House of Gems, 131 Stubel St.
Nakara (namibian Karakul), 165 Independence Ave
Cooperative Penduka Craft, 10 km od miasta

Użyteczne adresy

Department of Civic Affairs – Ministry of Home Affairs
Cohen Bldg, Kasino St/Independence
Poczta Główna, Independence Ave
Internet – duża dostępność, ceny ok. 15 N$/0,5 godz.

Szpitale
Oprócz publicznego Windhoek Central Hospital jest kilka prywatnych np.
Rhino Park Priwate Hospital, Hosea Kutako Drive (tel. 225 434)
Catholic Mission Hospital, 92 Stubel St. (tel. 237 237)
MediClinic, Heliodor St. (tel. 222 687); wg. zgodnej opinii najlepszy
Pogotowie ratunkowe – tel. 237 237

Air Namibia, Independence Ave (www.airnamibia.com.na), tel. 2996333, 2996600 (port lotniczy)
SAA (South African Airways), Independence Ave/Castro St., tel 237 670
Hosea Kutako International Airport
42 km od miasta, loty międzynarodowe; taxi do centrum – ok. 20 USD, kursuje także Mainliner Airport shuttle do Grab-a-Phone (7 USD)

Eros International Airport
4 km od miasta, loty krajowe i kilka międzynarodowych (głównie RPA)

Autobusy
Międzynarodowe i dalekobieżne odjeżdżają z Grab-a-Phone bus Terminal (Independence Ave); przykładowe ceny – do Swakopmund 13 USD, do Cape Town 50 USD. Taniej kosztują przejazdy mikrobusami odjeżdzającymi z Mandume Ndemufayo St; ceny ok. 0,03 USD/km, extra opłata za bagaż.

Kolej
Ceny przejazdów np. do Keetmanshop, Tsumeb, Swakopmund, Goabis od 3,5 USD. Kursują także luksusowe, turystyczne „tourist trains” jak „Desert Express” (www.transnamib.com.na) i „Shongololo Dune Express” (www.shongo.co.za)

Drogą B1 na północ do Okahandja.

OKAHANDJA

Miasto jest centrum ludu Herero. Biuro informacji turystycznej, sklepy, banki, stacje benzynowe, poczta, szpital, dwa duże targi rękodzieła. Niemieccy misjonarze dotarli tutaj w 1820 r. ale osiedlili się dopiero w 1849 r. W 1850 rozegrała się tutaj bitwa na Moorakoppie gdzie wojownicy Nama pod wodzą Jonker Afrikanera zmasakrowali 700 Herero.

Atrakcją miasta jest coroczna (w drugiej połowie sierpnia) parada Herero w tradycyjnych strojach. Organizowana jest dla uczczenia masakry ludu Herero przez niemieckie wojska, jaka miała miejsce w czasie bitwy w Waterberg 11 sierpnia 1904 r. Bitwa ta zakończyła powstanie rozpoczęte 12 stycznia 1914 r.

Kobiety Herero noszą bardzo malownicze stroje – obszerne, wzorzyste suknie na fiszbinach, haftowane gorsety i kapelusze z „rogami” (symbolizującymi bydło, bogactwo ludu). Stroje te wzorowane na wiktoriańskich sukniach żon kolonistów, stały się narodowym strojem kobiet Herero.

Do zobaczenia

Cmentarz z grobami wodzów
Między innymi pochowani są tutaj Jonker Afrikaaner, Hosea Kutako, Clemens Kapuuo i inni.

Kościół ewangelicki (1852)

Cmentarz bohaterów Herero

Wzgórze Moordkoppie

Dawny posterunek policji (1894)

Targi rękodzieła
Dwa duże targi oferują szeroki wybór sztuki ludowej. W wszystkich przewodnikach reklamowane są jako najtańsze w Namibii. Przed przyjazdem tutaj należy koniecznie porównać ceny (chociażby w Windhoek). W naszym przypadku ceny wywoławcze na targach w Okahandja były bardzo wyraźnie wyższe niż w centrum Windhoek.

Zakwaterowanie

Okahandja Lodge – Hotel i biwak (5 USD/os)
Von Bach Rereational Resort
Dojazd drogą D2102. Teren rekreacyjny przy zaporze (Von Bach Dam); bungalowy i biwak
Gross Barmen Hot Sprins – 25 km od miasta miejscowość rekreacyjna z gorącymi źródłami (baseny termalne); bungalowy i biwak (5 USD/os)

Drogą B1 na północ do Otjiwarongo.

OTJIWARONGO

Miasto położone na skrzyzżowaniu dróg B1, C33 i C38. Powstało w 1906 na linii kolejki wąskotorowej pomiędzy portem Swakopmund a kopalniami w Otavi i Tsumeb. Biuro informacji turystycznej, sklepy, stacje benzynowe, banki, poczta, szpital.

Do zobaczenia

Stara lokomotywa
Na dworcu kolejowym lokomotywa z 1912, która służyła do 1960.

Farma krokodyli
Ślady dinozaurów
Datowane na 150-200 milionów lat ślady, znajdują się na farmie Otjihaenamaparero, 60 km od miasta, dojazd drogą D2414. Na farmie pole biwakowe.

Zakwaterowanie

Falennest – najtańszy hostel w mieście (27 USD/2 osob)

Drogą C38 na północ do Outjo.

OUTJO

Miasto na skrzyżowaniu dróg C38 i C39. Biuro informacji turystycznej, stacje benzynowe, sklepy, banki, poczta, szpital.

Do zobaczenia

Muzem (Franke House)
W domu z 1899 r. ekspozycja przedstawiająca historię miasta i ciekawostki przyrodnicze.

Wiatrak
Zbudowany w 1900, służył do pompowania wody.

Zakwaterowanie

Ombinda Country Lodge; bungalowy i biwak (4 USD/os.)

W okolicy

Groot Paresis Mountains
Granitowe góry z możliwością biwaku w Bargplaas Safari Lodge (4 USD/os); 40 km przy D63

Jaskinie Gamkarab
50 km na płn od miasta; możliwość biwaku przy Gamkarab Cave Guesthouse (7 USD/os)

Początkowo drogą C38 a dalej C40 do Kamanjab.

KAMANJAB

Miasto na skrzyżowaniu dróg C35 i C40 w regionie Damaraland. Kończy się tutaj nawierzchnia asfaltowa drogi C40. Stacja benzynowa, sklepy, poczta, bank.

Zakwaterowanie

Kamnjab Rest Camp – bungalowy, biwak (4,5 USD/os)
Otjitotongwe Lodge – bungalowy, biwak (5 USD/os); 24 km przed Kamanjab – zjazd z C40; farma gepardów
Kavita Lion Lodge – bungalowy, biwak, 35 km na płn od Kamanjab – zjazd z C35, „Szpital” dla lwów prowadzony przez Afri-Leo Fundation

Drogą C35 i dalej C41 do Opuwo.

OPUWO

Główne miasto regionu Kaokoland (Kaoveld). Biuro Informacji Turystycznej, Stacja benzynowa, sklep (podstawowe produkty), sklep z rękodziełem. Stąd organizowane są wyjazdy do wiosek ludu Himba. W miejscowej IT należy zapewnić sobie lokalnego przewodnika, który umożliwi wstęp do wiosek (załatwi odpowiednie prezenty np. mąkę kukurydzianą, dogada się z szefem wioski itp.) mamy wtedy możliwość obejrzenia wioski, prezentacji zwyczajów i fotografowania ludzi. Mieszkańcy wiosek oferują swoje wyroby i liczą na to, że je kupimy. O ile do Opuwo (w czasie suchej pory) można dojechać samochodem 2WD to dotarcie takim pojazdem do wiosek Himba może być trudne. W Opuwo można wynająć pojazd 4WD (konieczność wcześniejszej rezerwacji). Aby fotografować Himba (poza wioską do której uzyska się wstęp) należy uzyskać zgodę co wiąże się z wydatkami (od 0,5 USD). Kilka użytecznych słów w języku Himba:

Cześć – moro
Jak się masz – kora
Do widzenia – kara nawa
Tak – Eee
Nie – kako

W Opuwo warto poobserwować Himba, którzy docierają tutaj ze swych wiosek. Kaokoland to ojczyzna ludu Himba, jednego z ostatnich w Afryce, żyjącego jak za dawnych czasów, zanim dotarł tu biały człowiek. Himba wyróżniają się wyglądem – malują ciała mieszaniną tłuszczu zwierzęcego zmieszanego z ochrą i ziołami. Zapewnia to ochronę przed owadami.

Zakwaterowanie

Kumene Village restcamp – bungalowy i biwak (4 USD/os); SD/os); 2 km drogą D3703.

W okolicy

Wodospady Epupa
Widowiskowe wodospady (szerokość 500m, całkowita wysokość wszystkich progów 60m) na rzece o tej samej nazwie. Ze względu na zaopatrzenie w wodę wytworzył się ekosystem z bujną roślinnością i dużą ilością ptaków. To piękne miejsce jest zagrożone przez projekt budowy zapory na rzece Epupa. Projekt ten zagraża także plemionom Himba bowiem zniszczy ich naturalne środowisko i ziemie, które zamieszkują. Dojazd 185 km drogą C43 na północ. Na wschód od drogi widoczne Zebra Mountains.

Drogą C43 na południe do Warmquelle.

Po drodze przejazd przez przełęcz Joubert (masyw gór z najwyższym szczytem Fahle Kuppen; 1723 m npm) a dalej zjazd do miejscowości Sesfontein położonej w dolinie Hoanib (centrum dla lokalnej ludności). Znajduje się tutaj fort zbudowany przez Niemców w 1901 – obecnie hotel. Sklepy i stacja benzynowa.

W Kaokolandzie (a także centralnej Namibii) rośnie najbardziej znana namibijska roślina – Welwitschia mirabilis. Rośnie w grupach, nawet ponad tysiac lat. Każda roślina na jedynie dwa, długie postrzępione liście.

WARMQUELLE

Wioska za którą kilka kilometrów odchodzi od drogi C43 lokalna D3706 prowadząca do ciepłych źródeł. Znajduje się tutaj mały wodospad Ongongo z jeziorkiem w którym można się kąpać. Obok prysznice z ciepła wodą (ze źródeł). Dojazd tylko pojazdem 4WD. Można biwakować na Ongongo Campsite (3,5 USD/os + wstęp 1,5 USD).

Drogą C43 na południe do Palmwag.

PALMWAG

Oaza z palmami. Luksusowy Palmwag Lodge – bungalowy i miejsca biwakowe (7 USD/os). Z Palmwag droga C40 na wschód do Kamanjab; po drodze przełęcz Grootberg w masywie gór (najwyższy szczyt Grootberg; 1645 m npm).

Na południe drogą C43 a dalej C39 do Skeleton Coast Park.

SKELETON COAST PARK

Rozciąga się wzdłuż wybrzeża Atlantyku na północy od rzeki Kunene (graniczna rzeka z Angolą), na południu do rzeki Ugab. Długośc ok. 500 km, szerokość ok. 25 km. Prowadzą dwa wjazdy: od północy Springbokwasses Checkpoint a od południa Ugab River Checkpoint (wstęp: #USD/os i 3USD/pojazd; konieczność rejestracji; możliwość wjazdu do godz 15:00 lub 17:00 – konieczność każdorazowego sprawdzenia)

Na plażach liczne wraki statków. Od Atlantyku wieje chłodem gdyż antarktyczny prąd Benguela sprawia, że wody oceanu są bardzo zimne (max ok. 10 C). Są jednak pełne ryb – dlatego ciagną tu statki rybackie. Krajobraz jest niezwykły – od zachodu stalowe fale zimnego Atlantyku do którego wsypują się piaski pustyni z wielkich wydm. Po drodze pozostałości wieży wiertniczej, którą zainstalował oszust. Ogłosił, że odkrył złoża ropy naftowej, otrzymał duże pożyczki na dalsze eksploatacje i zniknął…

Początkowo drogą C39, która wzdłuż wybrzeża przechodzi w C34.

Za Ugab River Checkpoint rozpoczyna się National West Coast Tourist Recreation Area (na przebywanie nie potrzeba zezwolenia).

CAPE CROSS

Przylądek gdzie w 1485 wylądował portugalski odkrywca Diego Cao i umieścił krzyż. Obecnie znajdują się tutaj dwa krzyże. Duża kolonia fok.

MILE 72

Ogromny camping przy samej plaży (110 N$ za 4 osoby + 10 N$ za samochód).

HENTIES BAY

Nadmorska miejscowość okupowana w grudniu i styczniu głownie przez wędkarzy. Można łowić z brzegu, ale także organizowane są wędkarskie wyprawy w morze. Sklepy, stacje benzynowe, banki, poczta, apteka, przychodnia, biuro Informacji Turystycznej, pole golfowe (!). Z pobliskiego lotniska startują widowiskowe loty.

Zakwaterowanie

Die Oord Restcamp – bungalowy (35 USD/2 osob)
Jakkalsputz Campsite – biwak (110 N$ za 4 osoby + 10 N$ za samochód)

Po wizycie w Henties Bay drogą C35 do Uis.

UIS

Małe miasto związane z kopalnią cyny (założona w 1911 r.). Stacja benzynowa, supermarket. Na miejscowym cmentarzu groby biwakowiczów, którzy do grila użyli gałęzi trującej rośliny Euphorbia Euphoria.

Zakwaterowanie

White Lady Lodge – hotel i pole biwakowe (ok. 4 USD/os)
Brandberg Campsite – pole biwakowe (ok. 4 USD/os)

Drogą D35 a dalej D2359 do Brandberg.

BRANDBERG

Masyw skalny (30 x 23 km) ze Koninstein (najwyższy szczyt Namibii; 2573 m npm). Możliwość wspinaczki a także trekingów. Liczne malunki naskalne – najbardziej znany to White Lady. Dojazd do parkingu z recepcją a dalej ponad 40 minutowy marsz skalną doliną.

Powrót drogą D2359, dalej C35 do Uis a następnie D1930 do asfaltowej drogi B2 ze Swakopmund do Windhoek.

USAKOS

Miasteczko powstało przy linii kolejowej. Biuro informacji turystycznej, sklepy, stacja benzynowa, przychodnia. Ładne budynki z początku XX wieku. Stacja kolejowa a przed nią lokomotywa nr 40 z 1912 r.

Zakwaterowanie

Hotel Usakos – w zabytkowym budynku (cena od 16 USD/os)
Das Bahnmaister Guesthouse – W dawnym budynku obsługi kolei; budynek (20 USD-2 osób) i biwak (3,5 USD/os)

Dalej drogą B2 na wschód do Karibib

KARIBIB

Miasto na tej samej linii kolejowej co Usakos. Biuro informacji turystycznej, sklepy, stacja benzynowa, poczta, galeria ze sklepem kamieni szlachetnych. Stare budynki kolonialne z początku XX wieku (m. inn. kościół z bloków marmurowych z 1910, zabytkowa stacja kolejowa). W pobliskim kamieniołomie Palisandro Marmorwerke wydobywa się marmury. W latach 80. XX wieku odkryto złoża złota i uruchomiono Navachab Gold Mine. W okolicy także złoża kamieni szlachetnych.

Drogą B2 na wschód do Okahandja.

OKAHANDJA

Dalej drogą B1 na południe do Windhoek.

WINDHOEK

Drogą B1 na południe do Rehoboth.

REHOBOTH

Miasto, centrum ludności Baster (potomkowie białych osadników – Burów i czarnych kobiet), która zachowała swoją odrębność i zwyczaje. Sklepy, stacje benzynowe, banki, poczta.

Do zobaczenia

Muzeum
Mieści się w dawnym budynku szefa poczty. Ekspozycja prezentująca historię Baster. Wokół budynku piękny ogród.

Reho Spa
Źródła termalne z basenami. Możliwość noclegu – bungalowy i biwak.

Tama Oanob
Tama zbudowana w 1990 r. – sztuczne jezioro. Możliwość noclegu – bungalowy, biwak. Dojazd drogą D 1237, 30 km na zachód od miasta.

Na południowy wschód drogą B1do Mariental.

Po drodze (10 km za Rehoboth) przebiega zwrotnik Koziorożca.

MARIENTAL

Centrum administracyjne regionu Hardap; większość mieszkańców pochodzi z ludu Nama. Biuro Informacji Turystycznej, sklepy, stacje benzynowe, banki, poczta.

Zakwaterowanie

Hardap Dam Restcamp – bungalowy i biwak (110N$/4 os). Camp znajduje się na terenie Hardap Dam Recreation Resort and Game Park (wstęp płatny). Teren ten powstał wokół sztucznego jeziora na rzece Fish River powstałego w wyniku wybudowania zapory w 1963. Dojazd 15 km od Mariental drogą M93.

Na południe drogą B1 przez Gibeon, Asab, Tses do Keetmashoop.

GIBEON

Miejscowość leży 6 km na zachód od drogi B1. Sklepy, stacja benzynowa. 600 mln lat temu miał tu miejsce największy deszcz meteorytów na ziemi (pomnik w Windhoek). Znaleziono 77 meteorytów o łącznej masie 21 ton. 27.04.1915 odbyła się tutaj bitwa pomiędzy wojskami niemieckimi a Unii Południowoafrykańskiej. W wyniku klęski Niemcy utraciły kontrolę nad południową Namibią. Liczne groby na miejscowym cmentarzu.

ASAB

Miejscowość znana z tego, że na wschód od niej, wznosiła się 34 m wysokości skała Mukurob (Palec Boga), która runęła 8.XII. 1988 (przypuszcza się, że spowodowała to fala sejsmiczna, która dotarła z Armenii gdzie było epicentrum).

TSES

Miejscowość ze sklepem i stacją benzynową. 35 km na zachód znajduje się krater wulkanu Brukarros (1590 m npm); można zwiedzać (wstęp 1,5 USD/os); dojazd drogą M98 do Berseba a dalej D3904.

KEETMASHOOP

Miasto na skrzyżowaniu dróg B1, B4, C16 i C17. W 1866 dotarli tutaj niemieccy misjonarze i wybudowali kościół (obecnie muzeum). Biuro Informacji Turystycznej, sklepy, stacje benzynowe, banki, sklepy, poczta, szpital.

Do zobaczenia

Kościół z 1895 r. obecnie muzeum miasta. Wokół ogród.

Kaiseirliches Postamt
Dawna poczta i telegraf z 1910 r. – obecnie biuro turystyczne.

Kolonialne budynki z początku XX wieku

Guivertree Forest
Skupisko drzew Kokarbooms (drzewa kołczanowe – Aloe dichotoma; zgodnie z nazwą jego gałęzie służyły Buszmenom do wyrobu kołczanów) w sąsiedztwie czarnych, bazaltowych skał zwanych Giant’s Playground. 16 km na płn od Keetmanshoop z B1 lokalną drogą.

Zakwaterowanie

Keetmanshoop Restcamp – biwak (3,5 USD/os + 2 USD/samochód)
Quivertree Forest Restcamp – bungalowy, biwak (4 USD/os), w Quivertree Forest

Drogą B14 do Seeheim.

SEEHEIM

Miejscowość na drodze B4 skąd drogą C12 prowadzi do Fish River Canyon. Warto obejrzeć Seeheim Hotel (obok biwak) z pięknymi wnętrzami (zachowało się dawne wyposażenie).

Drogą C12 dalej C37 i D601 do Fish River Canyon.

FISH RIVER CANYON

Jeden z największych kanionów świata; długość 161 km, szerokość 27 km, głębokość 550 m. Rzeka Fish River płynie tylko w okresie II-IV a potem tworzy łańcuch jeziorek. Wjazd do Parku obejmującego kanion drogą D601 w Hobas. Tutaj znajduje się recepcja Parku (wstęp 3 USD/os + 3 USD/samochód) a także Hobas Campsite (pole biwakowe). 10 km dalej znajduje się Hiker’s View Point a jeszcze 3 km dalej Main Viewpoint z najlepszym widokiem. Po dalszych 5 km dociera się do Sulphur Spring Viewpoint (najdalszy punkt gdzie można dojechac pojazdem 2WD). Dysponując pojazdem 4WD można pojechać jeszcze 12 km na południe do Eagle’s Rock. Przez kanion, z Hobas do Ai-Ais prowadzi szlak – Fish River Hiking Trail. Ma długość 85 km i zwykle potrzeba 5 dni na jego przebycie.

Z Hobas do A-Ais prowadzi droga C37 (D324) a nastepnie C10. Ai-Ais jest oazą z gorącymi źródłąmi (kąpiele termalne), sklepami, stacja benzynową i pocztą. Znajduje się tu także Ai-Ais Hot Spring Resort (bungalowy i biwak). Z pobliskiego lotniska startuja widowiskowe loty.

Powrót tą samą drogą do Seeheim a dalej na zachód drogą B4, przez Goageb do Aus.

GOAGEB

Miejscowość ze sklepami i stacją benzynową. 34 km na pólnoc, drogą C14 można dojechać do miejscowości Bethanie, będącą jedną z najstarszych osad kolonialnych (1814) w Namibii. Można zobaczyć budynek misji z 1842 r. (obecnie muzeum), kościół z 1859 r., dom kapitana J. Federiksa (1883)- wodza ludu Nama.

AUS

Miejscowość ze sklepami i stacją benzynową. W czasie I Wojny światowej (1915-1919) utworzono tu obóz jeniecki dla 1500 żołnierzy niemieckich. Obecnie tablica upamiętniająca to zdarzenie.

Zakwaterowanie

Klein Aus Vista – hostel, bungalowy, biwak

Drogą B4 przez Kolmanskop do Luderitz.

Przebiega przez pustkowie a potem pustynię. Można zobaczyć „pustynne konie” (prawdopodobnie zbiegły z farm i koszar, zdziczały i przystosowały się do warunków pustynnych. Na południe od szosy teren „Diamond Area 1” (ścisły zakaz wstępu; nie wolno zejść z szosy).

KOLMANSKOP

Miejscowość powstała celem zabezpieczenia linii kolejowej z Luderitz. W 1908 r. odkryto tutaj złoża diamentów. Rozpoczął się diamentowy boom – początkowo diamenty zbierano gołymi rękami z powierzchni pustyni przy świetle księżyca. Osada rozbudowała się – powstał szpital na 250 łóżek !(zainstalowano w nim pierwszy w Afryce Południowej aparat rtg) kasyno, sala widowiskowa, kręgielnia, fabryka lodu, szkoła, basen w morska wodą sprowadzaną 35 km rurociągiem. Domy mieszkalne z „kompleksem handlowym” łączyła kolejka wąskotorowa aby panie domu nie musiały męczyć się przemierzając piaski pustyni. I Wojna Światowa spowodowała spadek zapotrzebowania na diamenty i spadek prosperity Kolmanskop. W 1928 r. znaleziono nad Orange River w Afryce Południowej bogate złoża diamentów i w związku z tym zaprzestano eksploatacji w Kolmanskop w 1944 r. W 1956 opuścił miejscowość ostatni mieszkaniec. Obecnie część budynków odrestaurowano a miejscowość stała atrakcją dla turystów. Możliwość zwiedzania po uzyskaniu zgody w Luderitz.

LUDERITZ

Port w południowej części wybrzeża Namibii. Biuro Informacji Turystycznej, sklepy, stacje benzynowe, banki, poczta. W 1487 wylądowali tu Portugalczycy. Od 1793 r. we władaniu Holendrów (baza wielorybników; od XIX wieku eksploatacja guana z pobliskich wysp). W 1883 teren odkupił kupiec z Bremy Adolf Luderitz od wodza ludu Nama, Josepha Federiksa i zaczęło się niemieckie osadnictwo. OD 1909 nastąpił rozkwit w związku z diamentową gorączką. Później port i miasteczko podupadło. W latach 90. XX wieku odrestaurowano większość kolonialnych budynków z początku wieku a miasto stało się atrakcją dla turystów.

Do zobaczenia

Kolonialne zabudowania
Szczególnie Goerke Haus (1910), budynek dworca kolejowego (1907), budynek poczty (1908), kościół protestancki (1911).

Muzeum Luderitz
Historia miasta, ekspozycja historii naturalnej.

Zakwaterowanie

Backpackers Lodge – hostel (7USD/os sala zbiorowa, 16 USD/2 osób)
Shark Island Campsite – zlokalizowany na Shark Island bungalowy i biwak (4,5 USD/os)

W okolicy

Shark Island
Wyspa połączona z lądem groblą, z latarnia morską

Półwysep Luderitz
Do zobaczenia: zatoka z flamingami, Diaz Point z krzyżem w miejscu lądowania Bartolomeo Diaza, latarnia morska

Wyspa Hamilton
Kolonia Pingwinów

Powrót B4 do Aus i na północ drogą C14 przez Helmeringhausen a dalej drogą C27 do Sesriem.

HELMERINGHAUSEN

Miejscowość ze sklepem i stacją benzynową. Małe muzeum rolnictwa – przedstawia wyposażenie afrykańskiej farmy.

SESRIEM

Brama do największej atrakcji Namibii – Namib Nukluft Park czyli obszaru pustynnego ze słynnymi wydmami. Jest tu siedziba dyrekcji parku, sklep, stacja benzynowa, lotnisko (startują stąd widowiskowe loty), Sossusvlei Lodge oraz Sesriem Campsite (8 USD/os). 5 km od campu znajduje się widowiskowa wydma Elim Dune (137 m wysokości). Można do niej dojechać pojazdem 2WD lub dojść na piechotę. Szczególnie widowiskowy jest zachód słońca za łańcuch gór.

W okolicy

Sesriem Canyon
Znajduje się 4 km od campu. Wyrzeźbiony w piaskowcach przez rzekę Tsauchab, mimo niewielkiej głębokości (30 km) jest bardzo widowiskowy poprzez liczne formacje skalne. W porze suchej dnem prowadzi pieszy szlak.

Sossuvlei
Jest to rezerwat (wstęp płatny) obejmujący najpiękniejszy fragment (300 x 150 km) najstarszej pustyni świata – pustyni Namib (zajmuje obszar prawie 50 tys kilometró kwadratowych) ze wspaniałymi wydmami. Najpiękniej wyglądają o wschodzie lub zachodzie słońca zmieniając się od żółci poprzez wszystkie odcienie koloru pomarańczowego aż do czerwieni burgundzkiej. Z Sesriem można dojechać drogą gruntową (2WD). Po jej stronie południowej znajduje się najczęściej fotografowana i najbardziej widowiskowa wydma w Namibii – wydma 45 (150 m wysokości, łatwe wejście). Po 60 km dociera się do parkingu, skąd możliwość wspinania się na pobliskie wydmy – najlepiej o wschodzie słońca. Dalsza jazda możliwa tylko pojazdem 4WD. Jeżeli takiego nie posiadamy, można skorzystać z wahadłowo kursującej taxi 4WD, która dowiezie do Hidden Vlei (5 USD/w obie strony) lub urządzić spacer. Z Hidden Vlei 3 km pieszy szlak prowadzi do Dead Vlei (Dolina Śmierci). W niecce, do której przestał dopływać strumień uschły drzewa i obecnie stoją umarłe na białej „tacy” podłoża wśród pomarańczowych wydm.

Przejazd drogą D826 a potem C19 do miejscowości Solitaire (najmniejsza miejscowość w Namibii – sklep, posterunek policji, kościół, poczta, kilka domów, schronisko i stacja benzynowa w której serwują pyszną szrlotkę). Dalej droga C14 prowadzi przez przełęcz Goab, przecina zwrotnik Koziorożca a następnie znów wspina się na przełecz Kuiseb. Krajobrazy są tu iście księżycowe. Ok. 5 km za przełęczą drogę przecina kanion Kuiseb (5 km za nim zjazd 2-3 km lokalną drogą na południe do punktu widokowego Carp Cliff Point). Dalszy odcinek C14 prowadzi do Walwis Bay.

WALVIS BAY

Główny port Namibii. Biuro Informacji Turystycznej, sklepy, banki, stacje benzynowe, poczta, szpital. W 1487 pierwszy Europejczyk – Bartolomeo Diaz znalazł naturalny port w zatoce. Od 1784 używany jako baza przez amerykańskich wielorybników. Od 1793 pod kontrolą Holendrów a od 1795 Brytyjczyków. Od 1910 część terytorium Unii Afryki Południowej (później RPA) aż do 1994 kiedy port z otaczającym pasem terytorium włączono do Namibii.

Do zobaczenia

Muzeum Walvis Bay
Historia miasta i okolic

Kościół misyjny
Wzniesiony w 1880, obecnie najstarsza budowla miasta

Nadmorska promenada

Port
Znany polskim rybakom, których statki tutaj często zawijały. Mówi nawet o tym popularna szanta „Cztery piwka” („Ze Świnoujścia do Walvis Bay, droga nie była krótka…”). Możliwość zwiedzania.

Laguna
Siedlisko ptaków, szczególnie flamingów

Saliny
Produkowane jest tutaj 90% południowoafrykańskiej soli

Wydma nr 7
Leży ok. 6 km od miasta; są tutaj organizowane zjazdy na desce

Zakwaterowanie

The Spawning Ground – hostel i biwak (4,5 USD/0s)
Langstrand Resort – 10 km w kierunku Swakopmund znajduje się Long Beach (Langstrand) gdzie jest możliwość noclegów w bungalowach i na biwaku

Drogą B2 wzdłuż oceanu do Swakopmund.

SWAKOPMUND

Obecnie najbardziej znana nadmorska miejscowość wypoczynkowa Namibii. Miasteczko o szerokich ulicach z palmowymi alejami, pełne starych kolonialnych budowli jakby przeniesionych z Niemiec. Szczyt sezonu przypada w grudniu i styczniu. Dla podróżujących są tu punkt informacji turystycznej, biuro Namibian Wildlife, sklepy, stacje benzynowe, banki, szpital, poczta, galerie ze sztuką i wyrobami rękodzieła (!). Lotnisko skąd organizowane są widowiskowe loty. Inne możliwości podniebnego oglądania Namibii ze Swakopmund to loty balonowe. Miejscowość założyli Niemcy w 1892 r. budując port, który miał być przeciwwagą dla brytyjskiego Walvis Bay. Kiedy w 1915 Namibia przeszła pod administrację Związku Południowej Afryki, port zamknięto.

Miasto przeżywa drugą młodość od lat 80. XX wieku wskutek boomu turystycznego.

Do zobaczenia

Molo
Kamienne molo (budowniczy F.W. Mole), gdzie w 1899 powstał port. Ponieważ nie uwzględniono działania prądu morskiego, po 5 latach basen portowy został zamulony.

The Jetty
Wobec zamulenia basenu portowego, w 1905 r. wybudowano drewniany pirs, zamieniony w 1911 na stalowy.

Latarnia morska
Wzniesiona w 1902, podwyższona do 21 metrów w 1910 r. Przy latarni sympatyczna kawiarnia.

Kaiserliches Beziksgericht
Budynek sądu z 1902 r., potem zamieniony na dom wypoczynkowy dla notabli. Obecnie rezydencja prezydenta Namibii w Swakopmund

Muzeum
Ciekawe muzeum historii miasta; także dział historii naturalnej.

Pomnik żołnierza niemieckiego
Wzniesiony dla upamiętnienia stłumienia powstania Herero w 1904. Dalej piękna aleja palmowa z targiem rękodzieła.

Alte Amtsgericht
Budynek z 1908 r. planowany jako szkoła, służył jako siedziba sądu.

Budynek dawnego dworca kolejowego
Obiekt z 1901 r. , obecnie luksusowy hotel (w miejscu peronu znajduje się basen).

Alte Kaserne
Budynek z 1906 r. zbudowany przez kompanie kolejową. Służył jako szkoła z internatem. Obecnie schronisko młodzieżowe.

Prinzessin Rupprecht Heim
Budynek z 1902 r. Do 1914 szpital wojskowy., potem siedziba Czerwonego Krzyża a obecnie hostel. Nazwa pochodzi od patronki – bawarskiej księżniczki.

Dawny hotel Kaiserhof
Budynek z 1905r.

Stara szkoła
Budynek z 1912 r. w stylu neobarokowym.

Bank Deutsche-Afrika
Neo-klasycystyczny budynek z 1909 r. – przez cały czas siedziba banku.

Kościół ewangelicki
Neo-barokowa budowla z 1910-1912 r.

Szpital Franciszkanów
Budynek z 1907 r. mieścił szpital do 1987 r.

Hohenzollernhaus
Imponujący budynek z 1906 r.

Woermannhaus
Obiekt wzniesiony w 1905 r. najpierw służył jako siedziba kompanii handlowej, potem jako internat a w końcu hotel dla marynarzy. Obecnie mieści muzeum wojskowe. Z wieży wspaniały widok na miasto (wstęp płatny).

Biblioteka Sam Cohen
Bogata kolekcja książek, czasopism, fotografii i map.

Muzeum Transportu
W budynku dawnej stacji kolejowej Otavi (końcowy punkt wąskotorowej linii kolejowej z kopalni miedzi w Tsumeb).

Stare kolonialne domy
Między innymi Altona Haus, Villa Wille, MC Human Flats i wiele innych.

Alte Gefangnis
Budynek z 1909 r. – przez cały czas służy jako więzienie.

Park węży
Oceanarium

Kryształowa Galeria
Wielka kolekcja kryształów (w tym największa eksponowana na świecie „kryształowa kiść” – ok. 2 m średnicy ) i kamieni półszlachetnych. Także sklep.

Browar Hansa
Browar, który można zwiedzać.

Kryta pływalnia
Uwaga – woda w oceanie nie przekracza temperatury 15 C.

Pole golfowe
Okoliczne wydmy
Można tam uprawiać zjazdy na desce.

Kopalnia uranu Rossing
55 km na wschód od miasta; są organizowane wycieczki

Farma wielbłądów
15 od miasta; przejażdżki na wielbłądach.

Zakwaterowanie

Schronisko Młodzieżowe w Alte Kaserne; od 20 N$ (dorm)
Swakopmund Municipal Restcamp (www.swakopmund-restcamp.com) – blisko centrum, bungalowy o różnym standardzie, od 111 N$ za 2-osob.
Karen’s Attic; od 55 N$ (dorm)
Desert Sky; od 50 N$ (dorm)

Z Swakopmund drogą B2, następnie D1918 a dalej D3716 do Spitzkoppe.

SPITZKOPPE

Granitowy masyw górki (1728 m npm) wznoszący się około 600 m wśród płaskiego pustkowia. Ze względu na kształt zwany Matternhornem Afryki. Obszar wspinaczkowy a także trekingowy. Do podziwiania malunki naskalne a także skalny most. W sąsiedztwie Spitzkoppe wznosi się niż masyw Pondoks (1629 m npm). Dojazd z drogi D31716, należy skręcić wg znaków. W porze suchej dojazd możliwy pojazdem 2WD. Przy pompie wodnej znajduje się biuro gdzie wnosi się opłaty: za wjazd i biwakowanie. Tam też znajdują się bungalowy oraz łazienki i sanitariaty. Można biwakować (ok. 3 USD/os i ok. 1 USD/pojazd) jedynie przy paleniskach, które ulokowane są we wspaniałych skalnych kotlinkach wokół masywu skalnego. Polecamy, aby planować tam nocleg w okolicy pełni księżyca – nocne krajobrazy przy świetle księżyca są niezapomniane.

Drogą D1930 do Uis.

UIS

Małe miasto związane z kopalnią cyny (założona w 1911 r.). Stacja benzynowa, supermarket. Na miejscowym cmentarzu groby biwakowiczów, którzy do grila użyli gałęzi trującej rośliny Euphorbia Euphoria.

Zakwaterowanie

White Lady Lodge – hotel i pole biwakowe (ok. 4 USD/os)
Brandberg Campsite – pole biwakowe (ok. 4 USD/os)

Drogą S35, D2319 (przez Sorris Sorris) znów do C35 a po kilku kilometrach wjazd na D2612 do campingu Aba Huab (biwak 5 USD/os.; uwaga: tuż przy campingu przepływa rzeka Aba Huab; w porze deszczowej wartka – zdarzyły się przypadku zmycia namiotów i pojazdów kiedy rozbito biwak w korycie rzeki w porze suchej i niespodziewanie spadł deszcz).Brandberg Campsite – pole biwakowe (ok. 4 USD/os)

Drogą S35, D2319 (przez Sorris Sorris) znów do C35 a po kilku kilometrach wjazd na D2612 do campingu Aba Huab (biwak 5 USD/os.; uwaga: tuż przy campingu przepływa rzeka Aba Huab; w porze deszczowej wartka – zdarzyły się przypadku zmycia namiotów i pojazdów kiedy rozbito biwak w korycie rzeki w porze suchej i niespodziewanie spadł deszcz).

TWYFONTEIN

Dolina otoczona formacjami skalnymi w których znajdują się bardzo liczne rysunki skalne i petroglify. Wiele z rysunków zostało zniszczonych przez turystów, którzy polwali je piwem lub colą aby lepiej „wyszły” na zdjęciach. Możliwość wędrowania licznymi szlakami.

Rysunki skalne i petroglify
Dojazd droga D2612 i dalej D3214. Na końcu parking i recepcja gdzie należy rozpocząć zwiedzanie z przewodnikiem. (1 USD/os, 1 USD/pojazd, przewodnik 4 USD).

Płonące góry i skalne organy
Dojazd droga D2612 i dalej D3254. Góry o wschodzie i zachodzie słońca wyglądają jakby płonęły. Skalne organy to niesamowita formacja skalna; tworzy zbocza wąwozu.

Z camping Aba Huab przejazd drogą D2612, dalej C39 na wschód do kamiennego Lasu.

Kamienny las
Skamieniałe drzewa sprzed 250 mln lat. W recepcji, gdzie sprzedawane są miejscowe pamiątki, należy załatwić przewodnika (odpłatność „co łaska”).

Drogą C39 do Khorixas.

KHORIXAS

Administracyjne centrum regionu Damaraland – stosunkowo mało zagospodarowany – prawie brak farm z ich, szpecącymi krajobraz ogrodzeniami. W jego krajobrazie dominują góry z płaskimi szczytami. Stacja benzynowa, bank, sklepy, centrum lokalnego rękodzieła (ze sklepem). Możliwość zakwaterowania tuż za miastem na Khorixas Lodge (bungalowy i pole biwakowe; biwak 5 USD/os). Na wschód od Khorixas można podziwiać wysterczający z buszu „kamienny palec” – piaskowcową skałę zwaną Vingerlip (wysokość 35 m).

Drogą C39 do Outjo

OUTJO

Miasto na skrzyżowaniu dróg C38 i C39. Biuro informacji turystycznej, stacje benzynowe, sklepy, banki, poczta, szpital.

Do zobaczenia

Muzem (Franke House)
W domu z 1899 r. ekspozycja przedstawiająca historię miasta i ciekawostki przyrodnicze.

Wiatrak
Zbudowany w 1900, służył do pompowania wody.

Zakwaterowanie

Ombinda Country Lodge; bungalowy i biwak (4 USD/os)

W okolicy

Groot Paresis Mountains
Granitowe góry z możliwością biwaku w Bargplaas Safari Lodge (4 USD/os); 40 km przy D63

Jaskinie Gamkarab
50 km na płn od miasta; możliwość biwaku przy Gamkarab Cave Guesthouse (7 USD/os)

Drogą C38 do Okaukuejo.

OKAUKUEJO

Etosha należy do największych rezerwatów w Afryce a także do najlepszych na świecie miejsc do obserwowania dzikiej zwierzyny. Nazwa oznacza „wielkie białe miejsce suchej wody” bowiem tak wygląda wielka (110 x 60 km) niecka zwana Etosha Pan, która w zamierzchłej przeszłości była dnem wielkiego jeziora. Park ma powierzchnię ponad 20 tys. kilometrów kwadratowych. Jest świetnie zagospodarowany; w jego obrębie znajdują się trzy obozowiska będące małymi miejscowościami gdzie można nocować w bungalowach, w namiotach, gdzie są restauracje, sklepy i stacje benzynowe. Są tam także miejsca do obserwowania zwierzyny – wokół wodopojów, w nocy rozświetlane reflektorami.

Drogi gruntowe po parku są świetnej jakości; można je przebywać pojazdami 2WD. Przy wodopojach są zatoczki w których może zmieścić się więcej pojazdów. Okaukuejo to miejsce zakwaterowania – w części południowej parku, po przejechaniu Anderson Gate (wstęp 4 USD/os, 3USD/pojazd; uwaga: bramy parku są otwierane o wschodzie a zamykane o zachodzie słońca). Do wyboru bungalowy w różnym standardzie (od 30 USD/2 osob) lub biwak (25 USD/miejsce biwakowe). Stacja benzynowa, sklep i wodopój.
Z biwaku jazda po wyznaczonych gruntowych drogach do kolejnych wodopojów.

Przejazd „parkowymi” drogami do Halali.

HALALI

Miejsce zakwaterowania w Parku Narodowym Etosha. Do wyboru bungalowy o różnym standardzie (od 35 USD/2-osob) oraz biwak. Stacja benzynowa, sklep i wodopój.

Z biwaku jazda po wyznaczonych gruntowych drogach do kolejnych wodopojów. Powrót do Halali na biwak. Przejazd „parkowymi” drogami do Namutoni.

NAMUTONI

Miejsce zakwaterowania w Parku Narodowym Etosha. Do wyboru bungalowy o różnym standardzie (od 35 USD/2-osob) oraz biwak. Stacja benzynowa, sklep. Znajduje się tutaj dobrze zachowany niemiecki fort z 1899 r. W 1904 r. broniło się tutaj bezskutecznie 7 niemieckich żołnierzy przeciw 500 powstańcom z plemienia Owambo. Obecnie ośrodek noclegowy z basenem. Także wodopój do którego przychodzą zwierzęta.

Z biwaku jazda po wyznaczonych gruntowych drogach do kolejnych wodopojów. Wyjazd z parku przez Von Lindequist Gate. Jazda drogą C38 i dalej B1 na południe w kierunku Tsumeb. Zjazd na drogę D3043 i dalej D3031 do jeziora Guinas.

JEZIORO GUINAS

Niewielkie jezioro w zapadlisku otoczone wapiennymi brzegami. Występuje w nim endemiczna ryba Tilapia guinasana.

W okolicy (zjazd z drogi B1 według znaków) znajduje się większe jezioro Otjikoto. Powstało jako zapadlisko na dachu podziemnej jaskini. Występuje kolorowa ryba Pseudecrenilabrus philander. Płetwonurkowie znaleźli na dnie broń, którą wrzucili niemieccy żołnierze poddający się wojskom Związku Południowej Afryki w 1915 r.

W przypadku dysponowania większą ilością czasu można odwiedzić miasto Tsumeb położone na skrzyżowaniu dróg B1 i C42. Położone jest w północnej części żyznego płaskowyżu centralnego pełnego farm. W okolicy miasta występują bogate złoża różnych minerałów. W mieście Biuro Informacji turystycznej (Travel North Namibia), sklepy, banki, stacje benzynowe, poczta, centrum rękodzieła. Do zwiedzenia Kościól św. Barbary z 1914, budynek zarządu kopalni (OMEG), Muzeum kopalni (przede wszystkim wydobywano miedź), Centrum kultury. Przy drodze C42 w kierunku Grootfontein znajduje się Jaskinia Smoczego Oddechu. Jest to największe na świecie podziemne jezioro położone 60 metrów poniżej powierzchni ziemi (wstęp tylko za specjalnym zezwoleniem). W kierunku półn-wschodnim do Tsumed prowadzi droga D3506 do Tsintsabis (65 km) – z okolicznej farmy (przy drodze D3016) prowadzą dwa szlaki określane jako Muramba Bushaman trails.

Drogą D3031 do Otavi.

OTAVI

Miejscowość położona na skrzyżowaniu dróg B1, C39 i B8. Miasto powstało w 1896 r. jako niemiecka placówka wojskowa w miejscu naturalnego źródła. Jego rozwój nastąpił od 1906 kiedy odkryto złoża miedzi , rozpoczęto ich eksploatacje i wybudowano kolejkę wąskotorową do Swakopmund. W 1991 francuscy i amerykańscy paleontolodzy odkryli żuchwę stworzenia człekokształtnego („małpa z Otavi”) nazwanego Otavapithecus namibiensis, która być może prowadzi do wyjaśnienia zagadki „wspólnego ogniwa” pomiędzy małpami człekokształtnymi a człowiekiem. 2 km od miasta znajduje się pomnik upamiętniający poddanie się niemieckich żołnierzy 9 lipca 1915 armii południowoafrykańskiej. Sklepy, banki, stacje benzynowe.

Zakwaterowanie

Municipality Restcamp (Lions Restcamp) – bungalowy i biwak

W okolicy

Jaskinie Gaub
35 km na północ, najpierw drogą B1 a dalej D3022. Trudny dostęp. Atrakcją są stalaktyty i malunki naskalne.

Meteoryt Hoba
Dojazd drogą B8 a następnie, po 50 km, skręt na północ drogą D2860. W 1920 odkryto tutaj najcięższy na świecie meteoryt (54 tony; 80% żelaza, 16% niklu, ok. 1% kobaltu).

Grootfontein
Miejscowość położona 90 km na wschód od Otavi, drogą B8. Do zwiedzenia muzeum oraz niemiecki fort z 1896 (rozbudowany w 1922). Na wschód od miasta, w kierunku pustyni Kalahari, rozciąga się region zwany popularnie Bushland. Należy jechać drogą C44 w kierunku Tsumkwe i dalej. Jest to teren plemienia San, myśliwych i zbieraczy. Ich kultura uległa prawie zagładzie a ostatni „dzicy” Buszmeni żyją na niegościnnych obszarach Kalahari.

Drogą B1 do Otjiwarongo.

OTJIWARONGO

Miasto położone na skrzyżowaniu dróg B1, C33 i C38. Powstało w 1906 na linii kolejki wąskotorowej pomiędzy portem Swakopmund a kopalniami w Otavi i Tsumeb. Biuro informacji turystycznej, sklepy, stacje benzynowe, banki, poczta, szpital.

Do zobaczenia

Stara lokomotywa
Na dworcu kolejowym lokomotywa z 1912, która służyła do 1960.

Farma krokodyli
Ślady dinozaurów
Datowane na 150-200 milionów lat ślady, znajdują się na farmie Otjihaenamaparero, 60 km od miasta, dojazd drogą D2414. Na farmie pole biwakowe.

Zakwaterowanie

Falennest – najtańszy hostel w mieście (27 USD/2 osob)

Dalej drogą B1 na południe, następnie na wschód drogą C22 a dalej drogą D2512 do Parku Waterberg Plateau.

WATEBERG PLATEAU

Płaskowyż wznoszący się ok. 200 m ponad otaczającą równinę. Rozciąga się na obszarze o 50 km długości i 16 km szerokości. Bogate zaopatrzenie w wodę powoduje, że jest tutaj bogata roślinność. Cały teren ma status parku. Teren z licznymi szlakami do pieszych wędrówek. Na płaskowyżu Wateberg, 11 sierpnia 1904 rozegrała się krwawa bitwa pomiędzy niemieckimi wojskami kolonialnymi a członkami plemienia Herero, którzy wzniecili powstanie walcząc o swoją wolność. Zginęło ponad 60 tys. Herero.

Zakwaterowanie

Bernabe de la Bat Restcamp – bungalowy i biwak

Powrót D2512, C22 do B1, którą na południe do Okahandja.

OKAHANDJA

Miasto jest centrum ludu Herero. Biuro informacji turystycznej, sklepy, banki, stacje benzynowe, poczta, szpital, dwa duże targi rękodzieła. Niemieccy misjonarze dotarli tutaj w 1820 r. ale osiedlili się dopiero w 1849 r. W 1850 rozegrała się tutaj bitwa na Moorakoppie gdzie wojownicy Nama pod wodzą Jonker Afrikanera zmasakrowali 700 Herero.

Atrakcją miasta jest coroczna (w drugiej połowie sierpnia) parada Herero w tradycyjnych strojach. Organizowana jest dla uczczenia masakry ludu Herero przez niemieckie wojska, jaka miała miejsce w czasie bitwy w Waterberg 11 sierpnia 1904 r. Bitwa ta zakończyła powstanie rozpoczęte 12 stycznia 1904 r.

Do zobaczenia

Cmentarz z grobami wodzów
Między innymi pochowani są tutaj Jonker Afrikaaner, Hosea Kutako, Clemens Kapuuo i inni.

Kościół ewangelicki (1852)
Cmentarz bohaterów Herero

Wzgórze Moordkoppie
Dawny posterunek policji (1894)

Targi rękodzieła
Dwa duże targi oferują szeroki wybór sztuki ludowej. W wszystkich przewodnikach reklamowane są jako najtańsze w Namibii. Przed przyjazdem tutaj należy koniecznie porównać ceny (chociażby w Windhoek). W naszym przypadku ceny wywoławcze na targach w Okahandja były bardzo wyraźnie wyższe niż w centrum Windhoek.

Zakwaterowanie

Okahandja Lodge – Hotel i biwak (5 USD/os)
Von Bach Rereational Resort
Dojazd drogą D2102. Teren rekreacyjny przy zaporze (Von Bach Dam); bungalowy i biwak
Gross Barmen Hot Sprins – 25 km od miasta miejscowość rekreacyjna z gorącymi źródłami (baseny termalne); bungalowy i biwak (5 USD/os)

Drogą B1 powrót do Winhoek.

Posted in |

  • Witaj w świecie globtroterów!

    Drogi internauto, niezależnie czy jesteś uroczą przedstawicielką       piękniejszej połowy świata czy też członkiem tej brzydszej. Wędrując   z  nami, podróżowanie przestanie być dla Ciebie…

    czytaj dalej

  • Jak polscy globtroterzy odkrywali świat?

    Historia „polskiego” poznawania świata zaczyna się całkiem efektownie. Pierwszy – jeżeli można go tak nazwać – polski globtroter był jednym z głównych uczestników…Zobacz stronę

    czytaj dalej

  • Relacje z podróży

Dołącz do nas na Facebook'u